آتش
ناگهان آتش از سر گرفت
آن مرغ خسته دل بال و پر گرفت
اشک از دیده چکیدو گریه از سر گرفت
خنده های زیبای او آخر گرفت
آن همه مهنت و غم آخر گرفت
جاده های پر پیچ و خم آخر گرفت
روز تمام شد و عمر او
آن همه اشتیاق آخر گرفت
شب شد و کوچه ها خلوت تر از سایه شدند
دیو سیه پوش شهر را در بر گرفت
پنجره بسته ماند و او پشت آن
میدانی ؟ شوق پرواز هم آخر گرفت
سپید روح
تقدیم به ساحت مقدس امام عصر
به مناسبت ایام سوگواری بی بی دو عالم
1390/2/1